تاثیر مشکلات صوتی بر عواطف، عمل کرد شغلی، توانایی های ارتباطی و اجتماعی معلمان ابتدایی

سابقه و هدف: معلمان اغلب مدت زمان طولانی با بلندی زیاد در محیط های پرسروصدا و موقعیت های پراضطراب صحبت می کنند، لذا بیش تر در معرض ابتلا به آسیب بافت های صوتی قرار دارند. این مشکلات صوتی ممکن است بر کیفیت آموزشی، وضعیت شغلی، اقتصادی، ارتباطی و عاطفی آنان تأثیر نامطلوب داشته باشد. این پژوهش از طریق مقایسه ادراک معلمان دارای و فاقد دیسفونی از مشکل صوتی خود، به بررسی تاثیر آن بر عمل کرد شغلی، ارتباطی، اجتماعی و عاطفی آن ها می پردازد. مواد و روش ها: این مطالعه روی 243 نفر از معلمان مدارس عادی مقطع ابتدایی انجام شده است. آزمودنی ها بر اساس پاسخ به سوال 4 گزینه ای در ارتباط با میزان مشکل صوتی خود (همیشه، اغلب اوقات، گاهی اوقات و به ندرت) به دو گروه دارای مشکل صوتی (همیشه و اغلب اوقات) و فاقد مشکل صوتی (گاهی اوقات و به ندرت) تقسیم شدند. یافته ها: مطالعه نشان داد مشکلات صوتی با تدریس، نگرش شغلی، توانایی ارتباطی، اجتماعی و عواطف معلمان رابطه معنی داری دارد (05/0p<)، به طوری که وقوع مشکلات صوتی در معلمان شانس تجربه اثرات فوق را افزایش می دهد. نتیجه گیری: معلمان دارای مشکلات صوتی در مقایسه با معلمان فاقد مشکلات صوتی، دارای مشکلات بیش تری در عمل کرد شغلی، ارتباطی، اجتماعی و عاطفی و در نتیجه کیفیت زندگی بودند که باید در ارزیابی و درمان اختلالات صوتی به آن ها توجه شود